Łódzkie

Niebieskie Źródła

napisany przez Agata

Łódzkie na weekend

REZERWAT PRZYRODY NIEBIESKIE ŹRÓDŁA

(IV 2023)

Niebieskie Źródła to wywierzyska, źródła krasowe. Woda wytryska tu ze spękanych wapieni jurajskich a jej niebiesko-zielona barwa zależy od intensywności światła słonecznego. Małe gejzery z piasku są podrzucane przez bijącą, źródlaną wodę. Wszystko zaś ma miejsce w dzikim krajobrazie pełnym ptactwa.

Rzecz dzieje się w Dolinie Pilicy, na prawym jej brzegu, w Tomaszowie Mazowieckim. Idąc jednak ścieżką przeprowadzoną przez rezerwat ma się wrażenie spacerowania wśród dzikiej przyrody.

Rezerwat został utworzony w 1961 roku aby chronić malownicze źródła krasowe, czyli miejsca wypływu wód ze szczelin w skałach wapiennych oraz ostoję ptaków. Żyje ich na terenie rezerwatu około 75 gatunków.

Mamy tu trzy wywierzyska oddzielone od siebie malutką wyspą. W każdym pulsuje po kilkanaście źródełek. Są one skumulowane mniej więcej w jednym miejscu (pkt 5 ścieżki dydaktycznej). Dziś wypływa z nich ok. 80 litrów wody na sekundę (na początku XX wieku nawet 200 l/s)

Wszystko to w malowniczym otoczeniu lasów łęgowych i olsów.  

Dlaczego źródła są niebieskie (a czasem nie)

To czysta optyka. Woda z zasady pochłania promienie czerwone (fale długie), a odbija niebieskie (fale krótkie). Tutaj, stojąc na brzegu widzimy jak spod białego piasku wybija woda. Piasek ten jest wypłukiwany z głębokich warstw jakie woda napotyka na swej drodze ku górze. Jest ona zatem przefiltrowana i niesamowicie czysta – brak w niej związków organicznych. Ta czysta woda przepuszcza odbite od białego, piaszczystego dna jedynie fale niebieskie, dzięki czemu przybiera taki właśnie kolor.

Kiedy najlepiej je oglądać

Im bardziej słoneczny dzień (więcej odbitego światła), tym źródła są bardziej niebieskie. Nam trafił się deszczowy i pochmurny a i tak zielona barwa i buzujące gejzerki piasku nas urzekły. Ponadto jeziorka te nie zamarzają zimą, ponieważ temperatura tryskającej wody przez cały rok utrzymuje się na stałym poziomie ok. 9°C.

Szlaki i ścieżki w rezerwacie

Przez rezerwat przeprowadzony jest niebieski szlak. Jest to ścieżka okalająca trzy wyspy: Kaczą, Samotnego Modrzewia i Płaczących Wierzb. Od koryta Pilicy rezerwat oddzielony jest usypaną groblą. Tamtędy też biegnie pierwsza część szlaku – ścieżka dydaktyczna. Jest ona szeroka, co i raz można przysiąść na ławeczce, po drodze mija się 5 tablic informacyjnych.

Już na samym jej początku warto zwrócić uwagę na gniazdujące na Wyspie Kaczej czaple. Jest ich mnóstwo! Gniazdo widać na praktycznie co drugim drzewie. Widzimy je z daleka ale i tak robią wrażenie!

Na końcu szerokiej ścieżki dydaktycznej mamy akwen z wywierzyskami.

A dalej ścieżka robi się wąska. Oplata od południa Wyspę Samotnego Modrzewia i Płaczących Wierzb.

Mieliśmy to szczęście, że byliśmy tam sami. Towarzyszyły nam tylko świergoty ptaków. Zidentyfikowaliśmy drozdy, kosy, kowaliki, zięby, sikorki, gawrony, czaple i oczywiście łabędzie oraz kaczki krzyżówki.

Jak tam dojechać

Rezerwat położony jest na obrzeżach miasta, przy ul. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Parking jest pod Skansenem Rzeki Pilicy, który znajduje się dosłownie po przeciwnej stronie ulicy od Niebieskich Źródeł. Jest tam automatyczny system parkingowy 08:00-22:00, 8zł/pierwsza godzina, 5zł/każda następna – cennik 2023).

 

W Tomaszowie Mazowieckim byliśmy przy okazji naszej dwudniowej mikrowyprawy, której całość już wkrótce znajdziesz TUTAJ

Wszystkie posty o województwie łódzkim znajdziesz tutaj: ŁÓDZKIE – atrakcje województwa

Więcej o ciekawych miejscach w Polsce: 

Północ Polski 

Polska Centralna ; 

Południe Polski

 

 

Podobał Ci się wpis? Będzie mi bardzo miło, jeżeli podzielisz się nim ze znajomymi i zostaniesz moim stałym czytelnikiem na blogu, Facebooku i Instagramie 

 

Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
0
Would love your thoughts, please comment.x