Sejny – gdzie historia miesza się z teraźniejszością
Sejny to kilkutysięczne miasteczko na kresach, niedaleko przejścia granicznego z Litwą, gdzie historia miesza się z teraźniejszością. Zamieszkują je Polacy, Litwini i rosyjscy staroobrzędowcy.
Według legendy król Władysław Jagiełło nadał te ziemie trzem zasłużonym w walkach z Krzyżakami rycerzom. Osiedli oni tutaj i założyli osadę, którą nazwali Sieniani, czyli Starcy.
Historycznie początki Sejn sięgają jednak okresu sto lat nam bliższego. Ziemię tę nadał w 1522 roku hetmanowi Janowi Wiśniowieckiemu król Zygmunt I Stary. Było to działanie wpisujące się w politykę króla polegającą na przyspieszeniu i zwiększeniu zaludniania bezkresnych puszcz Księstwa Litewskiego. Zbudowano dwór, wokół powstała wioska, którą zaczęto nazywać od płynącej obok rzeki Seina. Słowo to w języku jaćwieckim oznacza trawy, które porastały niegdyś brzegi rzeki i jeziora.
Kilkadziesiąt lat później majątek przeszedł w ręce rodu Grodzińskich. Wiosce nadano prawa miejskie. Wybudowano też kościół, do którego sprowadzono z Królewca figurę Matki Boskiej. Na samym początku XVII stulecia Grodziński zapisał Sejny, jako miasto prywatne, sprowadzonym z Wilna Dominikanom (1603r.). Sto lat później organizowali oni w mieście słynne odpusty, na które przybywało nawet po kilkadziesiąt tysięcy wiernych.
Po szwedzkiej pożodze miasto ponownie rozwijało się, kwitł handel, zbudowano murowany ratusz.
Po 1795 Sejny znalazły się w zaborze pruskim i po konfiskacie majątku zakonnego stały się miastem królewskim. W 1804 roku doszło do kasaty zakonu, a Dominikanów przeniesiono do Różanegostoku.
Później, po klęsce prusaków w wojnie z Napoleonem, ziemie te zostały włączone do Księstwa Warszawskiego. Po 1815 znalazły się zaś w granicach Królestwa Polskiego.
W 1918 koniec I wojny światowej doprowadził do zmiany granic Europy. Powstała niezależna Polska i Litwa, ale jak to zawsze w takich przypadkach bywa – niepokoje pogranicza stały się codziennością tutejszej ludności.
Spacerując po Sejnach czuć oddech historii.
Zachował się tu dawny układ urbanistyczny. Przy podłużnym rynku skupia się większość zabytków.
Najważniejszy z nich to dawny klasztor Dominikanów z kościołem Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny i cudowną figurą Matki Boskiej. W architekturze kościoła dominuje barok, ale czuć też echa stylu klasycznego, gotyckiego i rokoko. Zaś figura Matki Boskiej to dzieło sztuki gotyku – najprawdopodobniej część ołtarza polowego zakonu krzyżackiego. Figura ta ponoć ocaliła w wiekach późniejszych Sejny od najazdu rosyjskiego. Do dziś dzień jest najcenniejszym zabytkiem Sejn, obiektem pielgrzymek i adoracji.
Kolejnym zabytkiem Sejn jest Biała Synagoga. W 1768 roku Dominikanie zezwolili Żydom na osiedlanie się w Sejnach, co miało ożywić handel. Wybudowano synagogę. W połowie XIX wieku Żydzi stanowili 72 % mieszkańców Sejn. Po 1945 w Sejnach Żydów już nie było. Synagoga była wykorzystywana jako magazyn i zajezdnia samochodowa. Dziś to miejsce spektakli, wystaw i koncertów.
Więcej o atrakcjach Suwalszczyzny znajdziesz we wpisie: Suwalszczyzna – „kraina jak baśń”
(sierpień 2019)
Wszystkie posty o Podlasiu znajdziesz tutaj: Podlasie – atrakcje regionu
Podobał Ci się wpis? Będzie mi bardzo miło, jeżeli podzielisz się nim ze znajomymi i zostaniesz moim stałym czytelnikiem na blogu, Facebooku i Instagramie 😊